Chłopek (Tatry)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chłopek
Ilustracja
Chłopek widoczny na prawo od Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem – widok od strony słowackiej
Państwo

 Polska
 Słowacja

Pasmo

Tatry Wysokie, Karpaty

Wysokość

2338 m n.p.m.

Wybitność

5 m

Pierwsze wejście

11 września 1905
Katherine Bröske i Simon Häberlein

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chłopek”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Chłopek”
Ziemia49°11′00,8″N 20°03′56,7″E/49,183556 20,065750

Chłopek (niem. Chlopek, Bäuerlein, słow. Chlapík, węg. Parasztocska[1], 2338 m n.p.m.[2][3]) – niewielka turniczka wznosząca się powyżej Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem, znajdująca się w grani głównej Tatr Wysokich, na granicy polsko-słowackiej[1]. Od południowego wschodu sąsiaduje ona z Mięguszowieckim Szczytem Czarnym, a od północnego zachodu z Mięguszowieckim Szczytem Pośrednim oddzielonym Mięguszowiecką Przełęczą pod Chłopkiem. Na wierzchołek Chłopka nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne, na sąsiadującą Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem biegnie zielono znakowana ścieżka znad Czarnego Stawu pod Rysami[4].

Nazewnictwo Chłopka wywodzi się od jego charakterystycznego kształtu – obserwowany z daleka wydaje się przybierać formę ludzkiej sylwetki. Tego typu skały w gwarze podhalańskiej nazywane są chłopkami. Bezpośrednio od nazwy Chłopka wywodzi się nazewnictwo Mięguszowieckiej Przełęczy pod Chłopkiem[1].

Pierwszego wejścia na Chłopka dokonano najprawdopodobniej 11 września 1905 roku, a autorami jego byli Katherine Bröske i Simon Häberlein[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  2. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
  3. Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Dane pomiarowe z lotniczego skaningu laserowego.
  4. Władysław Cywiński, Mięguszowieckie Szczyty, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2003, ISBN 83-7104-031-8.
  5. Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie, wyd. 1, t. 6, Poznań: Spółdzielczy Instytut Wydawniczy „Kraj”, 1952.
Chłopek od strony północnej